Oblężenie Vengardu – wydarzenie mające miejsce w trakcie trwania czasu akcji serii Gothic, w momencie II wojny z orkami.
Przebieg oblężenia[]
Natarcie orków[]
Kiedy orkowe wojska podbiły już większość myrtańskich twierdz i osad, Kan pozostawił część swoich wojsk wokół broniących się jeszcze zamków Gotha i Faring oraz obsadził miejskie garnizony, ale najprawdopodobniej największą armię wysłał w celu zdobycia królewskiego miasta: Vengardu. Orkowe wojska okopały się na wzgórzach wokół miasta, tworząc małe obozy, a część z nich została wysłana do szturmu na miasto. Oblężenie trwało wiele tygodni; najeźdźcy pokonali pierwsze umocnienia i zapewne zdobyli przyczółek wewnątrz fortecy, z którego zaczęli opanowywać kolejne dzielnice miasta i wypierać oddziały obrońców. Podczas inwazji niszczyli i palili wszystko co stawało im na drodze.
Utworzenie magicznej bariery[]
Kiedy orkowie wyparli większość wojsk królewskich z cywilnej części miasta, niektórzy ocalali paladyni i buntownicy okopali się w świątyni Innosa, a reszta ruszyła do zamku króla, aby wspomóc Straż Królewską w ochronie monarchy. Najprawdopodobniej do zamku zostali także przyjęci cywile w celu zapewnienia im ochrony.
Król obserwujący atak
Gdy król zobaczył wojska Kana, które przygotowywały się do ostatecznego szturmu, wraz z nadwornymi magami ognia zdecydował się postawić magiczną barierę nad miastem. Miała ona zapobiec nowym najazdom zielonoskórych oraz odciąć najeźdźców w mieście od rozkazów. Król użył Berła Varantu, aby wyzwolić moc skumulowaną w magicznej rudzie. Powiększająca się bariera szczelnie otoczyła stolicę, zamykając w mieście część orków. Myrtańczycy utworzyli prowizoryczne umocnienia i barykady w bramach królewskiej warowni i świątyni Innosa na drugim końcu miasta. W przeciwieństwie do bariery z Górniczej Doliny, ta z Vengardu uniemożliwiała przekroczenie jej w obu kierunkach.
Działania po utworzeniu bariery[]
Po odcięciu orków od głównych sił, pięciu orkowych dowódców, którzy zostali uwięzieni pod barierą, zajęło najokazalsze budynki w mieście i stamtąd kontrolowało działania swoich podwładnych. Orkowie zebrali broń ludzi i zgromadzili ją w siedzibach swoich hersztów w postaci paczek. W tym samym czasie żołnierze i cywile wierni Rhobarowi II, którzy ukryli się na zamku w Vengardzie, wydzielali skromne racje żywnościowe i ostrożnie dysponowali pozostałymi im zapasami. Czasami orkowie atakowali zamek, lecz ludzie króla odpierali najazdy. W czasie jednego z takich ataków zaginął paladyn Thordir. Cobryn, dowódca Straży Królewskiej, wyznaczył nagrodę za znalezienie zaginionego wojownika.
Orkowie maszerujący w stronę Vengardu
Dwa bastiony ludzi[]
W całym Vengardzie pozostały tylko dwa miejsca zajmowane przez ludzi wiernych królowi Myrtany; świątynia Innosa i królewska forteca. Obydwa bastiony oddzielały od siebie rozpadliny niegdyś połączone mostami i dziesiątki orków plądrujących stolicę. Sytuacja na zamku jak i w świątyni była krytyczna, ponieważ Myrtańczykom brakowało żywności i ludzi zdolnych do walki, a orkowie szykowali się do ostatecznego uderzenia na ich kryjówki.
Vengard zajęty przez orków
Dowódca ocalałych królewskich żołnierzy ze świątyni, paladyn Markus, postanowił nadal czuwać przy chramie Innosa, ponieważ miał nadzieję, że któryś z paladynów broniących Gothy odważy się użyć kamienia teleportacyjnego do świątyni, który był przechowywany w warowni Gothy. Niecierpliwy wojownik Innosa nie wiedział o przerażającym losie towarzyszy strzegących swojej siedziby, którzy dotknięci klątwą, zostali zamienieni w ożywieńców. Obowiązek pilnowania świątyni, uniemożliwiał Markusowi wykonanie innego zadania: dostarczenia ognistego pucharu ze świątyni do doradcy króla i nadwornego arcymaga ognia, Karrypto.
Przybycie Bezimiennego do oblężonego miasta[]
Orkowie atakujący Vengard
Kiedy Bezimienny używa kamienia teleportacyjnego z Gothy, trafia do vengardzkiej świątyni Innosa. Na miejscu zostaje zatrzymany przez paladyna Markusa, który szczegółowo przedstawia mu sytuację pod barierą. Markus na pytanie bohatera jak może pomóc, zleca mu zadanie zabicia pięciu orkowych przywódców oraz przekazanie ognistego pucharu arcymagowi ognia Karrypto. W świątyni stacjonuje także paladyn Georg, który chce się dostać do zamku, aby przekazać Cobrynowi informacje o ocalałych żołnierzach ukrywających się w świątyni. Bohater postanawia przebić się przez hordę orków i pomóc uwięzionym ludziom.
Droga do zamku i sytuacja w stolicy[]
Kiedy Bezimienny i Georg opuszczają barykady świątyni, od razu zostają zaatakowani przez orków. Po długiej walce i przebijaniu się przez kolejne dzielnice miasta, Bezimienny i jego towarzysz docierają do bramy vengardzkiego zamku. Podczas podróży udało im się pokonać 5 dowódców oblężenia, przez co siły orków zostały mocno osłabione. Bohater zgodnie z planem przekazuje Georga Cobrynowi, a sam po krótkiej rozmowie udaje się do króla, po drodze wspierając mieszkańców zamku swoimi zapasami.
.png){kind=link}
.png){kind=link}
Zlikwidowanie oblężenia lub pomoc orkom[]
Oblężenie może zakończyć się na dwa sposoby w zależności od podjętej przez Bezimiennego decyzji:
- Po rozmowie z królem Bezimienny może ponownie wyruszyć do miasta i pozbyć się reszty oddziałów orków, zapewniając bezpieczeństwo ludności uwięzionej w środku. Aby umożliwić zdjęcie bariery przez magów, bohater udaje się również na obrzeża magicznej kopuły i wybija zielonoskórych, którzy oblegają Vengard od zewnątrz, przez co miasto królewskie znów jest wolne.
- Po skontaktowaniu się z przywódcą orków – Kanem – bohater postanawia stłumić bunt ludzi i zabija króla oraz pozostałych mieszkańców zamku, sprawiając, że Vengard wpada w ręce zielonoskórych.
Siły[]
Ludzie[]
Orkowie[]
- Nieznanej wielkości armia orków